O książce: 2012 / W jednym podręczniku psychologii, bardzo interesującym i pouczającym, autor, profesor Uniwersytetu w Tule, skarżył się: ponieważ podręcznik był opracowany na podstawie oficjalnie zatwierdzonego programu kursów psychologii dla uniwersytetów, w nim, oprócz tak jasnych tematów, jak rozwój osobowości lub, powiedzmy, poradnictwo psychologiczne, chcąc nie chcąc, musiał odzwierciedlać sekcje, które nie budzą większego zainteresowania wśród studentów - w w szczególności historię psychologii. W ten sposób historii psychologii postawiono przygnębiającą „diagnozę”: przez współczesnych studentów, którzy otrzymują wykształcenie psychologiczne, przedmiot ten jest uważany za nieciekawy, nudny, uciążliwy i praktycznie bezużyteczny. Ta książka została napisana, aby obalić te bezpodstawne uprzedzenia. Autora do takiej odwagi motywuje głębokie i szczere zainteresowanie historią psychologii, które w ciągu ostatnich kilku lat wykazały setki studentów na uniwersytetach metropolitalnych i wojewódzkich, gdzie odbywał się kurs wykładów z „żywej historii psychologii” był wielokrotnie podawany».